Bulutlar
İçinde karanlık bir bulut dolaşır insanın acılarını paylaşamadığı zamanlarda. Ne kendisi bunu açığa vurur, ne de başkasının dile getirmesine göz yumar. O bulut o kadar doludur ki çarpacağı ikinci bir buluta denk geldiği an bırakır kendini boşluğa. Kimi zaman gözyaşı kimi zaman kahkahadır duyulan sesi bir tek aynı bulutu barındıran ruhlar duyar. Çığlığı kulakların normalde duyamayacağı kadar alt perdeden çınladığı içindir sessizliği. Çevreniz bu bulutlu insanlarla dolu farkında olmasanız da. Oysa demezler mi yanıma gelirken tüm maskelerini soyunarak gel diye. Kime ne kadar açık olmalı tenimiz bilemediğimizden belki de, gelecek yaralardan ağrılı sancılı dokunuşlardan kaçarız deli gibi, daha çok sarılarak boğulduğumuz buluta. Gözlerinizi kapatıp beyninizi gönderin böyle zamanlarda görmesi için baktıklarınızı ve hissederseniz yağmur yüklü bulutları; anlayın ki ortak bir yara var içinizde; ve paylaşın korkusuzca. Belki ilk zamanlar acıtacak teninizi alışmadığınızdan bu açık